زخم بستر

• پوست هنوز نشکافته است • افرادی که رنگ پوست روشن تری دارند پوستشان سرخ می شود، و زمانی که قسمت سرخ پوست مورد لمس قرار میگیرد سفید نمی شود • در افرادی با پوست تیره تر رنگ پوست ممکن است تغییر کند و وقتی با پوست تماس داشته باشید به حالت اول بر نگردد. • نقطه مورد نظرممکن است حس گرما، سوزش، نرمی، سردی، را نسبت به بقیه نقاط پوست بیشتر احساس کند مرحله دوم • لایه بیرونی پوست و بخش کوچکی از زیر پوست صدمه دیده یا کنده می شود • زخم احتمالا کم عمق و مایل به صورتی می شود • زخم احتمالا شبیه یک تاول پر از آب یا مانند تاول ترکیده به نظر خواهد رسید مرحله سوم • از بین رفتن پوست موجب پیدا شدن چربی زیر پوست می شود • زخم بیشتر شبیه یک دهان می شود • انتهای زخم شامل بافت های مرده می شود که مایل به رنگ زرد هستن • در این رده اغلب آسیب ها تا عمق بیشتری از لایه های زیر زخم را هم درگیر می کند. مرحل چهارم • عمق زخم تا ماهیچه ها استخوان ها و یا تاندون ها هم پیشرفته و گوشت داخل بدن دیده می شود • انتهای زخم شامل بافت های مرده که مایل به رنگ زرد هستن می باشد • در این رده نیز اغلب آسیب تا عمق بیشتری از لایه های زیر زخم را هم درگیر کرده غیر قابل رده بندی زمانی یک زخم غیر قابل رده بندی است که سطح آن با بافت زرد، قهوه ای یا سیاه پوشیده می شود. در این شرایط نمی توان فهمید که زخم چه مقدار عمیق است لطفا توصیه های زیر را جدی بگیرید: پوست را با پاک کننده ملایم شسته و خشک کنید. واین روال تمیز کردن را به طور مرتب برای محدود کردن تماس پوست با رطوبت، ادرار و مدفوع انجام دهید. از پودر تالک ساده برای محافظت از پوست در نقطه اصطکاک استفاده کنیدو همچنین از لوسیون ها مخصوص برای پوستهای خشک استفاده نمایید ملافه ها و لباس ها بطور مرتب عوض کنید و به لباسها دقت کنید که دکمه یا دوختش به پوست بیمار صدمه نزند و حساسیت ایجاد نکند. هر روز کل بدن بیمار را باید نگاه کنیم تا بتوانیم زخم بستر را به موقع کنترل کنیم از تشک ها و کوسن های مخصوص این بیماران که در داروخانه ها و فروشگاه ها به فروش میرسد خریداری و از زخم بستر جلوگیری نماییم

. لذا همواره باید از چنین افرادی مراقبت کنیم تا دچار این مشکل نشوند، زیرا درمان آن بسیار سخت و پرهزینه است و از طرفی ممکن است شخص بیمار، بر اثر عوارض ناشی از زخم بستر جان خود را از دست دهد. محل های ایجاد زخم بستر زخم بستر بیشتر در نقاطی از بدن مانند باسن، کتف، پاشنه، ساق پا، وسط کمر، پشت سر و لایه گوش اتفاق می افتد، زیرا بیشترین فشار روی این نقاط می باشد. احتمال ابتلا به زخم به بستر در چه افرادی بیشتر است؟ در دو دسته از افراد زخم بستر بیشتر دیده شده است که عبارتند از: 1. سالمندان 2. بیماران مبتلا به دیابت کنترل نشده البته بیماران فلج نخاعی یا فلج عضلانی نیز مانند این دو دسته هستند زیرا به دلیل از بین رفتن حس اندام تحتانی در این افراد، متوجه درد و در نهایت ایجاد زخم نمی شوند. آیا جابجا شدن تاثیری روی پوست دارد؟ به طور طبیعی انسان زمانی که می خوابد، به دلیل فشاری که از سمت زمین به پوست او وارد می شود، دچار درد شده و در نهایت جابجا می شود. بدین طریق فشار از یک نقطه به نقطه ی دیگری از بدن انتقال می یابد. که این درد اگر به طور مستمر باشد، به زخم تبدیل می شود. دلیل جابجا نشدن در افراد بیمار این است یا درد را حس نمی کنند و یا نمی توانند جابجا شوند. مثلا در افراد فلج به دلیل از بین رفتن حس، درد را حس نمی کنند و در نهایت جابجا نمی شوند. از طرفی افرادی نیز هستند که دچار شکستگی در ناحیه ی لگن شده و ... که این افراد درد را حس می کنند ولی نمی توانند جابجا شوند. روش پیشگیری از ایجاد زخم بستر شخص بیمار باید هر 30 دقیقه تا یک ساعت جابجا شود و نواحی ای از بدن که با زمین در تماس هستند چک شود تا در صورتی که قرمزی در این نقاط دیده شود، جهت جلوگیری از پیشروی آن اقدام گردد.

خطرات زخم بستر چیست؟ در صورتی که زخم ایجاد شود میکروب ها در آن ناحیه تجمع یافته و به سرعت عفونت ایجاد می گردد. در نهایت میکروب وارد خون شده و موجب تب ولرز در بیمار می گردد که البته به طور موقت است. اگر درمان به موقع انجام نگیرد، این میکروب به یک سم تبدیل شده و همه ی بافت های حیاتی بدن مانند کبد، کلیه، مغز و ... را دچار اختلال می کند. آیا تشک مواج می تواند به جلوگیری از زخم بستر کمک کند؟ برای بیمارانی که مدت طولانی قرار است بر روی تخت بمانند، استفاده از تشک مواج مناسب است. زیرا تشک های مواج حالتی اسفنجی داشته و میزان فشار وارد شده به بدن بیمار را به حداقل می رسانند. درجه های مختلف زخم بستر درجه 1: در لایه بیرونی پوست، قرمزی و التهاب ایجاد می شود و بیمار درد خفیفی را احساس می کند. راه حل: جابجا کردن مداوم بیمار و تمیز نگه داشتن ناحیه درجه 2: در این حالت هم در لایه ی بیرونی و هم لایه ی زیر پوست، قرمزی و التهاب ایجاد می شود (البته هنوز به بافت عضله سرایت نکرده است). راه حل: پانسمان و جابجا کردن مداوم بیمار درجه 3: در این حالت عضلات نیز درگیر می شود و خطرناک می باشد. راه حل: تمیزکردن مداوم زخم و پانسمان درجه4: در این حالت زخم به تاندون و استخوان ها می رسد و بسیار خطرناک و درمان آن دشوار است. که در برخی موارد خاص نیاز است که استخوان ها تراشیده شود. هزینه درمان در زخم بسترهای درجه 3 و 4 بسیار زیاد است.

زخم بستر زخم بستر بیش از آنکه به دلیل مقابله پوست و بستر باشد، ناشی از مقابله استخوان و پوست است چرا که هنگامی که برای مدت طولانی بدون حرکت برروی یک نقطه از بدن می خوابید ،منطقه ای که به استخوان نزدیک تر است قرمز و دردناک می شود،دلیل حساس شدن پوست فشرده شدن آن در بین استخوان و بستر است. زخم بستر درنواحی از بدن اتفاق می افتد که استخوان زیرین آن نسبتا به پوست نزدیک تر است و در بسیاری از موارد فشار موجب می شود پوست تحریک و ملتهب شود. نام گذاری زخم بستر اشتباه است زیرا این ضایعه تنها در افرادی که کاملا گرفتار بستر هستند رخ نمی دهد ،بلکه افرادی که برروی صندلی چرخ دار می می نشینند نیز چنین مشکلی دارند، حتی در سایر موارد هنگامی که این افراد برروی صندلی نشسته اند فشاری که به یک نقطه خاص از بدن آنان وارد می شود بیش تر است. زخم بستر را زخم فشاری نیز می نامند. زیرا این زخم در مراحل اولیه می تواند به صورت قرمز که محو نمی شود بروز کند و درصورت عدم درمان ضایعه گسترش پیدا کرده و درنهایت پوست ترک خواهد خورد و به یک زخم عفونی باز تبدیل خواهد شد. این زخم درموارد بسیار شدید می تواند منجر به از بین رفتن بافت ها و حتی استخوان و عضلات شود. زخم بستر در بین افرادی که گرفتار بستر هستند شایع تر است.اما در هرکس که چندین هفته در بیمارستان بستری شده باشد و یا حتی پس از گذشت یک ساعت پس از وارد آوردن فشار به پوست ظاهر شود. این ضایعات می توانند در اثر سایش بر روی پوست تشدید شوند. عدم رعایت بهداشت، رطوبت ناشی از بی اختیاری، ضعف جریان خون و ساییدگی ناشی از جابه جا شدن در بستر همگی مشکلات شایعی هستند که در افرادی با بیماری شدید رخ می دهند. این بیماری بیش تر موارد در ناحیه کمر، استخوان خاجی و باسن به وجود می آید و البته این جراحت ممکن است روی زائده قوزک، پاشنه پا و پشت سر نیز رخ دهد و در بین افراد مسن به دلیل کاهش فعالیت و نازک شدن پوست آنها که توان و تحمل پوست شان در مقابل فشار کاهش یافته ،شایع تر است. بهترین دوره زمانی برای درمان زخم بستر، پیش از ایجاد تاول است و بهبود زخم را باید با مقیاس هفته ها اندازه گرفت نه روزها، چرا که هنگامی که تاول شکل می گیرد زمان زیادی برای بهبود لازم است و این زخم به کندی ترمیم می شود. برای متوقف کردن این زخم باید علائم بروز این حساسیت را بررسی کرد و در برطرف نمودن فشار از نقطه زخم مهمترین اقدامی است که می توان انجام داد. باید به طور متناوب وضعیت بدن را تغییر داد و یا اگر فرد می تواند حرکت کند باید از او بخواهیم هر 15 دقیقه خود را حرکت دهد و یا اگر قادر به حرکت نیست، هر یک ساعت یک بار او را جابه جا کنید. بسیاری از مردم به منظور کاهش فشار از روتشکی هایی که از جنس جعبه مقوایی تخم مرغ یا پوست بره است استفاده می کنند که هیچ یک از این موارد به میزان کافی ،از بروز زخم بستر جلوگیری نمی کند و باید توجه داشت که بهترین راه استفاده از نوعی تشک های بادی است که دارای پمپ هوا هستند؛ چرا که هرگاه بخواهید می توانید آن را باد کرده و هرگاه که بخواهید آن را خالی کنید. بدن ماده ای به نام عامل رشد ترشح می کند که به ترمیم زخم بستر کمک می کند و ما باید زخم را با ماده ای به نام نرماسالین شستشو داده و سپس آن را با یک پانسمان بی منفذ بپوشانیم و اینکه فکر نکنید در صورت تعویض هر روز پانسمان فرصت ترمیم زخم را به محل جراحت نمی دهید. لذا استفاده از یک پانسمان بی منفذ این فرصت را به عامل رشد می دهد تا در تماس کافی با سطح پوست باشد ودر بسیاری از موارد ترمیم زخم را شتاب می دهد. باتوجه به خاصیت محرک ادرار و مدفوع، افراد فاقد حرکت و مبتلا به بی اختیاری چهار بار بیش تر از دیگر افراد مستعد گرفتار به زخم بستر هستند. این افراد نیازمند مراقبت بیش تر پوستی هستند لذا باید از محصولاتی نظیر افشانه های شستشو دهنده و یا محافظ های مرطوب که ویژه افراد مبتلا به بی اختیاری ساخته شده اند استفاده شود. سوءتغذیه اولین چیزی است که در افراد مبتلا به زخم بستر مشاهده می شود و پوست بزرگترین ارگان بدن است به مانند دیگر اعضای بدن در صورتی که به مقدار کافی مواد دریافت نکند به شدت آسیب میبیند. به منظور غذارسانی کافی به پوست، در روز دست کم نوشیدن هشت لیوان آب و غذایی متناسب حاوی مقدار کافی pr از جمله ماهی می تواند پاسخگوی نیاز های جسمی فرد باشد. لذا علاوه بر اینکه pr ترسیم کننده بافت های بدن است می تواند جهت حفظ سلامتی پوست نیز مفید باشد و مصرف 500 میلی گرم ویتامین c دوبار در روز تعداد زخم های بستر را تا 84 درصد کاهش می دهد. البته افراد پیش از مصرف ویتامین c باید با پزشک خود مشورت کنند. در نهایت بهترین و موثر ترین راه برای جلوگیری از بروز و یا گسترش زخم بستر استفاده از تشک های مواج است.

زخم بستر به دلیل کاهش جریان خون در بخش های مختلف بدن مانند آرنج، کمر، باسن، سر و ... بوجود می آید. لذا افرادی که به ناچار مجبور هستند که برای مدت طولانی در بستر بمانند، باید تدابیر لازم جهت مراقبت از آنها در نظر گرفته شود. البته زخم بستر درجه های مختلفی دارد که با توجه به آن باید از تشک مواج مناسب استفاده گردد. علائم ایجاد زخم بستر علائم اولیه ایجاد زخم بستر، احساس حرارت در ناحیه ی تحت فشار و در نهایت قرمز شدن آن ناحیه می باشد. در صورتی که مراقبت های لازم انجام نگیرد، زخم بستر پیشرفت کرده و به درجه های بیشتر خواهد رسید. لذا درمان آن نیز بسیار مشکل خواهد شد. درجه های مختلف زخم بستر درجه 1 : در این حالت شاهد قرمز رنگ شدن ناحیه ی تحت فشار خواهید بود. درجه 2 : علاوه بر قرمز رنگ شدن، شاهد التهاب در ناحیه تحت فشار خواهید بود. درجه 3 : در این حالت زخم پیشرفت بسیاری کرده و به عضلات نیز سرایت کرده است. (ایجاد سلول مرده) درجه 4 : در این مرحله زخم به استخوان نیز رسیده و عمق آن بسیار زیاد است. در این حالت درمان بسیار مشکل می باشد. روش های پیشگیری از زخم بستر پیشگیری از زخم بستر بسیار راحت می باشد ولی زمانی که زخم بستر به درجه های بالا برسد درمان آن بسیار مشکل می شود، لذا بهتر است روش های پیشگیری از آن را جدی بگیرید. از جمله کارهای ساده ای که می توان جهت جلوگیری از ایجاد زخم بستر انجام داد، شامل موارد زیر است: 1. جابجا کردن بیمار بر روی تشک، که این کار بهتر است هر دو ساعت 1 بار انجام گردد. 2. کنترل نواحی تحت فشار 3. ماساژ نواحی تحت فشار 4. استفاده از تشک مواج مناسب و ..