ناپروکسن

ناپروکسن Naproxen

طبقه بندی مارتیندل: داروهای مسکن ،ضد التهاب وضد تب ها

طبقه بندی درمانی: داروهای موثر بر سیستم اعصاب مرکزی > داروهای ضد درد و ضد تب > داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی > سایر داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی

ناپروکسن چیست؟

ناپروکسن به دسته ای از داروها تعلق دارد که که به داروهای ضد التهاب فاقد کورتون معروف هستند. ناپروکسن دردهایی نظیر آرتریت (التهاب مفاصل)، رگ به رگ شدن عضلات یا ضرب دیدگی استخوان، کمردرد، نقرس و دردهای قاعدگی کابرد را تسکین می دهد.

این گروه دارویی را به اصلاح NSAIDs می نامند. این دارو به صورت کاهش التهاب و تسکین درد به بهبود وضعیت بیمار کمک می کند. ناپروکسن با مسدود کردن اثر آنزیم سیکلوکسیژناز، منجر به کاهش ساخت ماده ای شیمیایی به نام پروستاگلاندین در بدن می شود که مسئول ایجاد درد و التهاب در ناحیه ی آسیب دیده می باشند. در نتیجه با مهار آنزیم های سکلوکسیژناز و کاهش تولید پروستاگلاندین، درد و التهاب کاهش می یابد.

فروش این دارو بدون نسخه پزشک در داخانه ها نیز صورت می گیرد.

پیش از مصرف ناپروكسن، در صورت بارداری و یا شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید تا داروی مناسب شرایط شما را برایتان تجویز نماید.

در صورت سابقه آسم، حساسیت، زخم معده یا دوازدهه و بیماری های گوارشی (مانند کرون)، بیماری قلبی یا عروقی، لوپوس، مشکلات کبدی، کلیوی، بیماری پارکینسون، صرع و سایر موارد به پزشک خود اطلاع دهید.

در صورتی که سابقه ی فشار خون بالا و یا وجود لخته در عروق را دارید، پزشک خود را مطلع نمایید.

از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجاد کند لازم است پیش از شروع مصرف پزشک خود یا پزشک داروخانه را از تمام داروهایی که مصرف می کنید، اطلاع سازید .

در صورت سابقه حساسیت به داروهای ضد درد (مانند آسپرین ،ایندومتاسین،سلکوکسیب و پوبروفن و...) به پزشک خود اطلاع دهید.

در صورت سابقه قند یا کلسترول خون بالا به پزشک خود اطلاع دهید.

در افراد بالای ۶۵سال این دارو باید احتیاط بیشتر و تحت نظر پزشک مصرف شود.

در صورتی كه سیگاری هستید، به پزشک خود اطلاع دهید.

نحوه صحیح مصرف ناپروکسن

امروز انواع مختلفی از قرص خوراکی ناپروکسن ساخته شده و در بازار دارویی موجود می باشد که معمولا نوع ساخت و روکش قرص، با هم متفاوت هستند. در نتیجه برای نصف کردن، حل کردن یا خرد کردن و همچنین نحوه مصرف دارو حتما بروشور موجود در جعبه را مطالعه نمایید زیرا برخی از قرص ها (مانند قرص های با روکش باز شونده در روده) نباید نصف یا جویده شوند.

در صورت مصرف طولانی مدت، مقدار و تعداد دفعات مصرف در روز را از پزشک خود بپرسید. نسبت به شرایط، ممکن است بین ۵۰۰میلی گرم تا ۱ گرم یعنی در یک تا دو نوبت در روز نیاز داشته باشید.

مقدار مصرف این دارو در اطفال با توجه به سن آنها محاسبه می گردد.

در صورت نیاز به مصرف کوتاه مدت (مانند کشیدگی تاندون و درد عضلانی)۲۵۰میلی گرم در سه تا چهار نوبت در روز می توان استفاده كرد. در برخی موارد توصیه می شود در صورت شدت درد، نوبت اول، دوبرابر (٥٠٠ میلی گرم ) مصرف گردد.

برای حملات نقرس معمولا ٧٥٠میلی گرم در نوبت اول و سپس ٢٥٠میلی گرم هر هشت ساعت باید مصرف شود تا حمله درد نقرس فروكش نماید.

در صورتی كه ناپروكسن را بدون تجویز پزشك از داروخانه تهیه نموده اید، مصرف آن را بصورت ٢٥٠میلی گرم تا سه نوبت در روز و حداكثر تا سه روز ادامه دهید.

بهتر است ناپروكسن را همراه با یك لیوان شیر یا پس از یک وعده غذای سبک مصرف نمایید تا عوارض گوارشی ناشی از آن کمتر شود.

در صورتی که از ناپروکسن با روکش بازشونده در روده (EC) استفاده می نمایید، مصرف هرگونه داروی معده و شربت ضداسید معده را حداقل دوساعت با مصرف این دارو فاصله دهید.

در صورت فراموشی یک نوبت مصرف دارو، از مصرف نوبت فراموش شده صرف نظر نمایید و نوبت بعدی را طبق برنامه مصرف نمایید. به هیچ وجه مقدار دارو در یک نوبت را دوبرابر ننمایید.

توصیه های ناپروکسن

ممکن است در ابتدای مصرف پزشک شما جهت کاهش احتمال بروز عوارض گوارشی،ناپروکسن را با مقدار کم تجویز نماید. با این حال در صورتی که نیاز به مصرف طولانی مدت این دارو دارید، پزشک می تواند همراه آن، از دارو های محافظت کننده از معده تجویز نماید تا عوارض کاهش یابد.

در صورت مصرف طولانی مدت، تحت نظر پزشک خود بمانید تا آزمایشات و معاینات دوره ای لازم ،انجام شود.

در صورتی که مبتلا به آسم می باشید، ممکن است علائمی مانند خس خس سینه و مشکل تنفسی در شما با مصرف این دارو تشدید شود. در صورت بروز این عوارض، این دارو را قطع نمایید و به پزشک خود مراجعه نمایید.

در صورتی که قصد عمل جراحی یا درمان دندانپزشکی را دارید به پزشک خود در مورد مصرف این دارو اطلاع دهید.

عوارض شایع ناپروکسن

علائم گوارشی مانند سوء هاضمه ،سوزش سردل،معده درد و... از علائم شایع داروهای NSAIDs می باشد که برای کاهش آنها مصرف دارو پس از غذا توصیه می شود. در صورت ادامه دار شدن این عوارض با پزشک خود مشورت نمایید. - جهت بهبود اسهال ناشی از مصرف این دارو،مصرف وعده های غذایی ساده و مایعات به مقدار کافی توصیه می شود.

در صورت بروز یبوست، رژیم سرشار از فیبر (میوه و سبزیجات) و مصرف مایعات به اندازه کافی توصیه می شود.

احساس تهوع ناشی از این دارو با مصرف وعده های غذایی سبک و پرهیز از غذاهای پرچرب و پرادویه کاهش می یابد.

در صورت مشکلات تنفسی، و هرگونه علائم حساسیت دارویی (مانند ورم صورت و دهان) به پزشک خود مراجعه نمایید.

در صورت مشاهده دفع خون یا مدفوع تیره،استفراغ حاوی خون یا شکم درد شدید،مصرف دارو را قطع و به پزشک خود مراجعه نمایید.

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف ناپروکسن ناپروكسن در درمان آرتریت روماتوئید، استئوآرتریت، آرتریت جوانان، درد، نقرس، التهاب غیر روماتیسمی، تب و قاعدگی دردناك مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر ناپروکسن

ناپروکسن با مسدود کردن اثر آنزیم سیکلوکسیژناز، منجر به کاهش ساخت پروستاگلاندین می شود که مسئول ایجاد درد و التهاب در ناحیه آسیب دیده می باشند. در نتیجه با مهار آنزیم های سکلوکسیژناز و کاهش تولید پروستاگلاندین، درد و التهاب کاهش می یابد. فارماکوکینتیک ناپروکسن این دارو بخوبی از دستگاه گوارش جذب می‌شود. نیمه عمر پلاسمایی آن حدود 15-12 ساعت است و به طور عمده از طریق ادرار دفع می‌شود.

این دارو به میزان زیاد به پروتئین‌های پلاسما پیوند می‌یابد. این دارو در كبد متابولیزه می‌شود.

منع مصرف ناپروکسن

مصرف این دارو در سه ماهه سوم بارداری اکیدا ممنوع است و جزء داروهای گروه X طبقه بندی می شود و ممکن است منجر به مرگ یا نقص عضو جنین شود. این دارو در صورت وجود سابقه واكنش آلرژیك شدید از قبیل آنافیلاكسی یا آنژیودام ناشی از آسپیرین یا سایر داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی یا پولیپ بینی همراه با اسپاسم برونش به علت مصرف آسپیرین، نباید مصرف شود.

عوارض جانبی ناپروکسن

اختلالات گوارش شامل تهوع، استفراغ و دردهای شكمی و خونریزی گوارشی، بثورات جلدی،‌كهیر و آنژیوادم از عوارض جانبی دارو هستند.

تداخلات دارویی ناپروکسن

مصرف همزمان ناپروكسن با داروهای ضدانعقاد ممكن است باعث تشدید اثرات این داروها شود. مصرف همزمان ناپروكسن با لیتیم ممكن است باعث كاهش دفع لیتیم شود.

اثرات داروهای مهاركننده گیرنده بتا مانند پروپرانولول در صورت مصرف همزمان با ناپروكسن ممكن است افزایش یابد. اثر كاهنده فشار خون تریامترن ، درصورت مصرف همزمان با این دارو ممكن است كاهش یابد.

این دارو پیوند متوتركسات به پروتئین‌ و میزان دفع كلیوی آن را كاهش می‌دهد. غلظت پلاسمایی سیكلوسپورین در صورت مصرف همزمان با این دارو افزایش می‌یابد. خطر بروز خونریزی در صورت مصرف همزمان اسیدوالپروئیك افزایش می‌یابد. مصرف همزمان این دارو با آسپیرین توصیه نمی‌شود.

هشدار هاناپروکسن 

این دارو در موارد زیر باید با احتیاط فراوان مصرف شود:

• بیماری التهابی یا اولسراتیو قسمت فوقانی یا تحتانی مجرای گوش (شامل بیماری Crohn، دیوتیكولیت، قرحه گوارشی، كولیت اوسراتیو)
• هموفیلی یا سایر اختلالات خونی شامل اختلال عملكرد انعقادی یا پلاكت‌ها، عیب‌كار كلیه، استوماتیت، بیماران سالخورده (به علت عوارض كلیوی و كبدی)
• بیمارانی كه احتمال بروز خونریزی و زخم گوارشی در آنها زیاد می‌باشد، خونریزی از ناحیه ركتوم و آنوس، هموروئید، التهاب و ضایعات ركتوم و آنوس و التهاب ركتوم. (جهت مصرف شیاف).

توصیه های دارویی ناپروکسن

1. این دارو نباید بیش از مقدار توصیه شده مصرف شود
2. در صورت مصرف این دارو در درمان آرتریت ، دوره درمان باید كامل شود. جهت دستیابی به پاسخ مطلوب ، ممكن است حداقل 2 هفته زمان نیاز باشد
3. درصورت فراموش شدن یك نوبت مصرف دارو، اگر رژیم درمانی بصورت یك یا دو قرص در روز باشد، در صورت بیاد آوردن طی یك یا دو ساعت پس از نوبت فراموش شده، آن نوبت باید مصرف شود. اگر رژیم درمانی بصورت بیش از دو قرص در روز باشد ، به محض به یادآوردن ،‌آن نوبت باید مصرف شود، مگر اینکه تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد. مقدار مصرف بعدی نیز نباید دو برابر شود
4. دارو بهتر است همراه با غذا مصرف شود تا تحریك گوارشی كاهش یابد
5. مراجعه منظم به پزشك در صورت مصرف طولانی مدت، به منظور بررسی پیشرفت درمان توصیه می‌شود.
6. احتمال بروز حساسیت به نور وجود دارد.
7. در صورت مشاهده علائم شبیه آنفولانزا (لرز، تب یا درد عضلانی) قبل یا همزمان با بثورات جلدی ، باید به پزشك مراجعه شود.

دارو های هم گروه ناپروکسن

Tolmetin Piroxicam Meclofenamic Acid Mefenamic Acid Meloxicam Sulindac Nabumetone Oxaprozin Etodolac Fenoprofen Flurbiprofen Ibuprofen Indomethacin Ketoprofen Ketorolac Diclofenac Diflunisal