اختلالی که امروزه به اختلال کم توجهی و یا بیش فعالی میشناسیم و مخفف آن ADHD نامیده می شود، اختلال رفتاری است که با فعالیت بیش از حد نرمال و بی توجهی و کم دقتی همراه می باشد.
در این نوع اختلال معمولا کودکان نمی توانند بر روی یک موضوع تمرکز پیدا کنند و دائما دچار حواس پرتی می شوند. البته علائم و نشانه های این اختلال در هر شخصی متفاوت است و تنها به کودکان ختم نمی شود بلکه شما می توانید این علایم را در افراد بالغ نیز مشاهده کنید. اما نشانه های بارز این اختلال معمولا در دوران کودکی دیده می شود که در ادامه بیشتر به آن ها می‌پردازیم.
انواع اختلال بیش فعالی در کودکان
نشانه های بیش فعالی بیشتر در کودکان زیر هفت سال دیده می شود و کودکانی که به این اختلال دچار هستند معمولا با مشکلاتی از قبیل فعالیت بدنی زیاد و بیش از اندازه و یا بی دقتی و یا ترکیبی از هر دوی این موارد روبه رو هستند.
اختلال از نوع بی توجهی و عدم تمرکز
کودکان با اختلال بی توجهی، خیلی فعالیت بدنی زیادی ندارند، در واقع مشکل اصلی این کودکان عدم تمرکز می باشد. به همین دلیل ممکن است نتوان این اختلال را در این کودکان شناسایی کرد.
اختلال از نوع بیش فعال تکانشگر
کودکان مبتلا به نوع بیش فعال تکانشگر، دچار عدم تمرکز و یا کم توجهی نیستند، بلکه نشانه های فعالیت های بیش از اندازه بدنی در آن ها دیده می شود.
اختلال بیش فعالی از نوع ترکیبی
کودکان با اختلال ترکیبی، هم دچار بی توجهی هستند و هم نشانه های تکانشگری را دارند.
علائم و نشانه های بیش فعالی در کودکان
بیش فعالی در کودکان معمولا با سه نشانه مشخص همراه است.
- عدم دقت و تمرکز و بی توجهی
- فعالیت بدنی بیش از حد معمول
- رفتارهایی بدون فکر و نتیجه ی تصمیمات لحظه ای و ناگهانی
- نصفه رها کردن تکالیف و عدم توانایی در به اتمام رساندن وظایف محوله
- زیاد صحبت کردن و عصبی بودن کودک
- عدم توانایی رعایت نظم در صف مدرسه
- ارتباط برقرار نکردن با همسالان و دیگران
- گم‌کردن مداوم و پی در پی وسایل بازی وشخصی
- جنب و جوش بیش از حد و فراموشکاری
- تصمیم گیری های عجولانه و هیجانی و گاها لجبازی های بی مورد
کودکانی که دچار اختلال بیش فعالی هستند حتی زمانی که بازی نمی کنند قادر به ساکت و آرام ماندن نیستند و مدام در حال فعالیت و تکاپو هستند و همچنین فعالیت و کارهای روزمره خود را با بی توجهی انجام می دهند که همین امر ممکن است باعث گم کردن اسباب بازی ها و وسایل شخصی شان شود و زمانی که به مدرسه میروند به هنگام خواندن و نوشتن و یادگیری مطالب اغلب دچار مشکل هستند.
در بیشتر موارد، با بالا رفتن سن، کودکان مبتلا به این اختلال بهبود می یابند اما ممکن است این اختلال همچنان تا سنین بزرگسالی نیز ادامه یابد.
علائم و نشانه های بیش فعالی در بزرگسالان
نشانه های این اختلال در بزرگسالان در محیط های اجتماعی و کاری آنها کاملا مشهود است.
- عدم تکمیل کار محول شده
- از این شاخه به آن شاخه پریدن
- عدم توانایی در انجام کارهای منزل
نشانه های این اختلال در افراد بالغ شامل عدم توانایی مدیریت زمان، عدم رعایت نظم و ترتیب و یا مشخص کردن هدف معین و به پایان رساندن کارهای سپرده شده نیز است. داشتن اطلاعات لازم و کافی در زمینه اختلال بیش فعالی موجب تشخیص زودهنگام و در نتیجه درمان به موقع و سریع آن می شود.
